Ervaringen
Wilt u weten hoe onze patiënten de behandelingen van MeCeBi hebben ervaren? Lees en bekijk dan zeker onderstaande ervaringsverhalen.
Bekijk ook eens onze informatieve video's!
"Dankzij MeCeBi heb ik mijn toekomst weer terug!"
In juni 2016 kreeg Romy vage klachten, zoals vermoeidheid, een grieperig gevoel en duizeligheid. Het leek telkens voor korte periodes te verdwijnen, maar uiteindelijk kwam het steeds terug. Naar aanleiding van dit zijn er uitgebreide onderzoeken gedaan in het ziekenhuis, hier kwam uit dat alles goed was.
Echter, ze bleef klachten houden waardoor ze op een gegeven moment zelfs in een revalidatiecentrum terecht is gekomen. Toen ook dit niet hielp, zijn we zelf onze zoektocht begonnen. We kwamen veel info tegen over de ziekte van Lyme en zo kwamen we na een tijd bij MeCeBi.
“Van ellende naar plezier!”
Dhr. de Vaan heeft al sinds 2011 chronische klachten. Ondanks omzwervingen langs de huisarts, een KNO arts, een longarts, een neuroloog en een internist werd er maar geen diagnose en passende behandeling gevonden.
Tot meneer in november 2015 MeCeBi ontdekte. Na een intensief traject is hij inmiddels weer aan de beterende hand. Zoals dhr. de Vaan het zelf aangeeft: "MeCeBi heeft mij het plezier in het leven weer teruggegeven!"
“Die moeheid was zo extreem. Ik kon gewoon niet meer.”
In 2015 wordt Teuniëlle ernstig ziek. Ze was extreem moe, had last van haar spieren, hoofdpijn en kreeg uitslag op haar gezicht en armen.
Teuniëlle: “Mijn vader, moeder en zusje hebben best wel veel energie en ik had dat echt niet. Als ik de trap op liep naar boven, stond ik bovenaan de trap te hijgen van de inspanning. Ik was zo moe en ik voelde de pijn in mijn spieren. Ik was zelfs zo moe, dat ik niet eens meer een boek kon lezen. De concentratie opbrengen om het verhaal te volgen, dat lukte me niet meer.”
“Slapen, eten en weer slapen. En dat was eigenlijk het enige wat ik deed!”
Marieke is 26 jaar en staat vol in het leven. Ze houdt van paardrijden, parachutespringen en reizen. Ze is commandant in het leger, en haar grootste passie is motorrijden.
Maar er is ook een andere kant. Ze ging van iemand die vol in het leven staat met grote toekomstplannen, naar iemand die nergens meer energie voor heeft. In plaats van naar school gaan, lag ze iedere dag in bed.
"Het allerergste was het onbegrip!"
Jarenlang vechten Jenneke en haar kinderen tegen ernstige ziekten en onzekerheid. Dochter Anne-Linde lijdt aan chronische vermoeidheid en hevige epileptische aanvallen. Zoon Annick heeft pfeiffer en de ziekte van Lyme. Het verhaal begint bij Anne-Linde die op vierjarige leeftijd ernstig ziek wordt.
Anne-Linde gaat van ziekenhuis naar ziekenhuis, van dokter naar dokter en van onderzoek naar onderzoek. Maar niets helpt en niets geeft uitsluitsel. Ze krijgt steeds minder energie waardoor de epileptische aanvallen heftiger worden. Ze komt in een vicieuze cirkel terecht, een cirkel zonder uitzicht en hoop.
“Het slikken van medicijnen was een aanslag op mijn gezondheid!”
Mevrouw Ribbers heeft jarenlang geleden onder diverse allergieën. Ze had bijvoorbeeld last van een rode jeukende huid, obstipatie, slechte nachtrust en voedingsmiddel allergieën.
Na een aantal ziekenhuisopnames bleek dat mevrouw Ribbers inderdaad medicijnen toegediend kreeg waar ze allergisch voor was. Uit het onderzoek van MeCeBi bleek dat het lichaam volledig overbelast was en het immuunsysteem te heftig reageerde op bepaalde stoffen. Dit waren stoffen uit de medicatie, maar ook pesticiden en zware metalen zoals nikkel en chroom, kwikzilver en amalgaam. Gelukkig hebben de behandelingen van MeCeBi mevrouw Ribbers goed geholpen. Dit is haar verhaal.
"Dat ik een koemelk en tarwe allergie heb, daar zou ik zelf nooit zijn achter gekomen!"
Gerdien heeft van jongs af aan last gehad van eczeem. Het begon op haar armen, maar het breidde steeds verder uit. Zelfs tot in haar gezicht.
Uit het onderzoek bij MeCeBi bleek dat verschillende organen, waaronder haar darmen niet goed functioneerden. Daarnaast had Gerdien een koemelk en tarwe-allergie. Dankzij de behandelingen bij MeCeBi zijn haar allergieën onder controle, functioneren haar darmen weer goed en heeft ze daardoor geen last meer van eczeem.
Leer er maar mee leven?
In juni 2010 werd ik 2x in mijn been geprikt door een minuscuul klein vliegje. Het deed direct al pijn. Enkele dagen later kreeg ik, op de gestoken plekken, een grote rode kring. De huisarts gaf mij er een zalfje voor, maar hij wist ook niet wat het was. De kringen trokken op een gegeven moment weg.
September 2011: inmiddels een jaar verder. Ik kreeg zomaar van de één op andere dag, over mijn hele lichaam een soort 'spierpijn'. De dag ervoor had ik nogal veel gedaan, dus ik dacht dat het met een paar dagen wel over zou zijn. Maar het ging niet weg, dus toen ben ik naar de huisarts gegaan. Hij wist niet wat het was en ik moest bloed laten prikken om te laten onderzoeken op spierreuma e.d.
Ik voelde mij ook al vrij snel fitter!
Ik ben op aanraden van een vriendin bij MeCeBi terecht gekomen. Heel aarzelend, want geloof is voor mij erg belangrijk en ik wil geen therapie of iets volgen wat tegen God en de bijbel ingaat. Er valt veel te lezen over bioresonantie op internet, een hele hoop goeds en een hele hoop afkeuring in de zin van het gaat tegen Gods wil in. Maar de klachten die ik had waren zodanig dat ik dacht, ik ga het proberen en er voor bidden. Maakt het mij onrustig dan weet ik dit is niet van God en ervaar ik Zijn vrede dan is het oké.
Het is waar wat ik voel!
Tot aan mijn knieën door de stroop lopen. Zo voelde de ziekte van Pfeiffer voor mij. Ik heb van alles geprobeerd: diëten, kuren, babyvoeding eten. Op een gegeven moment ging ik zelfs niet meer de deur uit." Mevrouw van Dooren (29), kreeg op 18 jarige leeftijd de ziekte van Pfeiffer. Tenslotte kon zij bijna niet meer lopen en niet meer schrijven, en is hierdoor anderhalf jaar uit de running geweest. Daarnaast had zij zulke ernstige voedingsallergieën, hooikoorts en astma dat zij soms buiten bewustzijn raakte.
We kregen Sam zoals hij echt is.
Ik kwam voor mijn hooikoorts, maar ik nam ook mijn zoontje van 6 jaar mee. Als baby had hij last van koemelk-allergie en later bleek hij voor meer producten een allergie te hebben. Helaas zit deze stof in bijna alle hartige levensmiddelen. Wanneer hij bijv. een theelepeltje tomatensoep kreeg of één stukje chips dan was hij 5 dagen onhandelbaar, volledig de weg kwijt, overstuur, buiten zinnen, zweten, huilen, schreeuwen, dingen doen die niet kunnen terwijl hij riep: “Papa, ik wil het niet doen.” Hij kon zich niet bedwingen en deed het toch.
Het heeft ons erg geholpen...
Mijn dochter Lisa was pas 1,5 jaar oud toen ze helemaal niets meer wilde eten. Ook had ze een erg dikke buik. Ik maakte me ernstige zorgen om haar. Ik ging naar de huisarts, maar die zei dat hoort bij haar leeftijd, maar het werd steeds erger. Ze viel ook veel af.
Dat is toch eigenlijk een soort van wonder?
Al vanaf mijn geboorte heb ik oorproblemen gehad. Oorontstekingen met een loopoor, aan beide kanten ca. 15 keer buisjes gehad. De dokters konden niets anders doen dan antibiotica geven. Soms had ik wel gedurende 1 of 2 maanden lang een oorontsteking, daardoor hoorde ik heel slecht.
Geen pijn tijdens de vakantie
Na mijn vakantie in 2008 was ik erg moe, had ik pijn in mijn benen en vooral pijn in mijn rechterheup en rechtervoet. Na een bezoek aan de huisarts werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis in Amersfoort. We gingen van specialist naar specialist, MRI scan, bloedonderzoek, foto’s enz.
Dat kleine kereltje knapte zo op dat we een beetje schrokken
Menno zat van top tot teen onder het eczeem, behalve zijn billetjes, handjes en voetjes. Zijn huid was vurig rood en op zijn armen en rug vaak open zodat zijn kleertjes er aan vast kwamen te zitten. Volgens de huisarts was dit gewoon “erfelijk”.
Fysiek gesloopt door hooikoorts
Het leek in eerste instantie een chronische verkoudheid, maar het bleek helaas hooikoorts te zijn. Ik was 18 jaar oud. In de jaren erna werd de hooikoorts steeds heviger en de periode waarin ik er last van had steeds langer. Soms begon het in maart en eindigde het pas in oktober.
Je weet niet wat de toekomst gaat brengen
Noah Maessen was pas drie jaar oud als hij te horen krijgt dat hij leidt aan de ziekte Henoch Schönlein. Dit is een auto-immuunziekte die vaak voorkomt bij jonge kinderen. Noah is ernstig ziek en krijgt last van oor-, blaas- en nierbekkenontsteking, luchtweginfecties en bouwt allergieën op voor ei, koemelk en fruit.
MeCeBi conformeert zich aan de richtlijnen van het RIVM. We hebben alle maatregelen genomen waardoor de behandelingen op onze locaties in Putten en Ede gecontinueerd kunnen worden. U bent van harte welkom. Als u twijfelt, kunt u natuurlijk altijd eerst even bellen (0341-354112).