Ervaringsverhaal: ik voelde mij ook al vrij snel fitter!

Ik ben op aanraden van een vriendin bij MeCeBi terecht gekomen. Heel aarzelend, want geloof is voor mij erg belangrijk en ik wil geen therapie of iets volgen wat tegen God en de bijbel ingaat. Er valt veel te lezen over bioresonantie op internet, een hele hoop goeds en een hele hoop afkeuring in de zin van het gaat tegen Gods wil in. Maar de klachten die ik had waren zodanig dat ik dacht, ik ga het proberen en er voor bidden. Maakt het mij onrustig, dan weet ik: ‘dit is niet van God’. Ervaar ik Zijn vrede, dan is het oké.

Wat waren mijn klachten? Ik had al heel lang problemen met mijn darmen en na allerlei onderzoeken bleek dat ik een chronische darmontsteking had die niet te genezen was. Tevens had ik meerdere malen per jaar voorhoofdsholte ontstekingen, waardoor ik verplicht elk jaar een griepprik moest. Dat zorgde ervoor dat ik minder vaak verkouden werd. Maar drie maal per jaar penicilline was normaal. En een klacht die ik al 20 jaar had en inmiddels niet als klacht ervoer was jeuk na het douchen. Ik kon nergens tegen en dus douchte ik ook niet elke dag meer, wel waste ik mijzelf aan de wastafel, maar niet onder de douche.

Na het eerste onderzoek kwam naar voren dat ik veel blokkades had in mijn lichaam, oftewel veel organen werkten in samenhang niet goed. Ik kreeg te horen dat mijn klachten goed te verhelpen waren, maar dat ik wel een poos bezig zou zijn. Eén van de ergste klachten was, dat ik zomaar ineens, out of the blue, naar de wc moest en dan diarree had en dat was niet echt tegen te houden. Dat stonk ook erg, dus op visite gaan durfde ik nauwelijks meer en ook op het werk was het best wel heel vervelend.

Geen suiker meer!

Eén van de eerste dingen was geen suiker meer en geen kant-en-klare pakjes, zoals mix voor macaroni en noem het maar op. Tevens kreeg ik een drankje voor mijn darmen. Ik ging toevallig meteen op vakantie en daar had ik voor het eerst al zoveel betere ontlasting. Toen ik de keer daarop bij MeCeBi kwam, vroeg Mieke: ‘en hoe is het met de jeuk?’ ‘Jeuk? Daar heb ik geen last meer van…’ Dat kwam dus van de suiker, die jeuk.

Wat een zaligheid, elke dag douchen en ook nog met lekkere luchtjes. Ik was de koning te rijk en ik voelde mij ook al vrij snel fitter, dat was ook fijn. Ik mocht een aantal dingen niet eten in verband met schimmels en allergie: ei, pinda’s, brie, kokos. Maar die allergieën zijn allemaal overgegaan en het eerste eitje, och wat een zaligheid.

Achteraf heb ik wel spijt dat ik niet regelmatiger gegaan ben, dan was ik er eerder vanaf geweest. Maar ik vond één keer in de 14 dagen wel mooi. En dan vallen er nog weken van de vakantie weg.

Ik heb vrij weinig heftige reacties op de behandelingen gehad, dus daar bof ik wel bij. Bizar dat ik sinds ik bij MeCeBi ben, zelden of nooit meer verkouden ben geweest. Ik heb zelfs geen last meer van  voorhoofdsholte ontsteking. En ik heb ook nooit meer een griepprik gehad.

Daar moet je niet mee willen leven

Ik ben eigenlijk het meeste onder de indruk van het feit dat wij in een maatschappij leven waar zoveel voedsel verkrijgbaar is wat eigenlijk zo slecht is voor onze gezondheid. En dat de huidige medische wetenschap inmiddels tot ongelofelijk veel bijzondere dingen in staat is, maar gaandeweg simpele kwalen af doen met ‘Daar moet je maar mee leren leven’. Maar daar moet je niet mee willen leven.

In de adviezen geeft MeCeBi ook advies tot gebruik van bepaalde huidverzorging producten. Daardoor ben ik bij een schoonheidsspecialiste terecht gekomen die Rosel Heim producten gebruikt. Zonder verstikkende toevoegingen en dergelijke. Mijn huid is nog nooit zo gezond geweest als nu. Ik ben pas 60 geworden en toen ik zei op mijn werk: ‘Ja, wel speciaal een kroonjaar’, waarop collega’s zeiden: ‘O leuk, ben je 50 geworden…’ Ze geloofden me niet dat ik echt 60 ben.

Dankbaar

Ik ben zo dankbaar dat God me de weg naar MeCeBi gewezen heeft. En zo dankbaar voor een ieder die daar werkt en aan mijn genezing heeft bijgedragen.

Ik geloof in een God die geneest, maar ik geloof ook dat God mensen geeft die je de weg tot genezing wijzen. Tegelijkertijd realiseer ik me dat ik ook dankbaar mag zijn voor het feit dat ik de discipline heb kunnen opbrengen om de adviezen, raad en medicijnen te gebruiken. De behandeling vraagt ook actie van de patiënt zelf. Je moet je realiseren dat je levenswijze moet veranderen en dat dat tijd en discipline vraagt.

Marion