Ervaringsverhaal: van ellende naar plezier!
Januari 2011
Het moment waarop de klachten begonnen. Veel hoofdpijn, moeheid, spierpijn over mijn hele lichaam, oorsuizen, hyperventilatie. paniekaanvallen et cetera.
Wat doe je dan? Je gaat naar de huisarts en er wordt een bloedtest gedaan. Het resultaat: niets te vinden, waarop de huisarts je doorstuurt naar de neuroloog.
Ook bij de neuroloog worden de nodige onderzoeken (o.a. een hersenscan) gedaan, maar ook hier wordt er geen verklaring gevonden voor de paniekaanvallen en de hyperventilatie.
Gelukkig zorgden bezoekjes aan de neuropsycholoog wel voor verlichting op het gebied van de paniekaanvallen, maar de hevige hoofdpijn, vermoeidheid en spierpijn bleef maar aanhouden.
Oktober 2012
Aangezien de klachten bleven aanhouden, werd een slaaptest aangeraden. De test onthulde dat ik apneu had en dat ik 21x in 1 uur stopte met ademhalen.
Na bezoekjes aan de KNO arts en de longarts kreeg ik een CPAP voorgeschreven. Dit heeft korte tijd goed gewerkt, maar na verloop van tijd kwam de moeheid en de spierpijn weer in alle hevigheid naar boven.
Ik dacht dat het een gevolg was van de apneu, maar het werd steeds erger. Dus toen ben ik teruggegaan naar de neuroloog waar een slaaptest werd gedaan. De CPAP werkte ‘gewoon’ naar behoren en er kwam ook nog eens uit dat ik een slaapstoornis zou hebben. Ik zou namelijk 28x per nacht wakker worden, maar daar zou ik zelf niets van merken.
De neuroloog schreef medicatie voor, 3 pillen per dag voor het slapen gaan. Echter, de moeheid en de spierpijn bleven. Het enige wat wel wat minder werd was de hoofdpijn.
2014
Inmiddels is het 2014 en de klachten blijven aanhouden. Nog maar een keer bloedprikken om te kijken of ik misschien Q-koorts heb. Dat was het niet. Dan maar prikken op diabetes, dat was het ook niet. Kortom, nog steeds geen diagnose, wel nog steeds klachten.
En het aantal klachten werd ook groter. Ik kreeg last van pijn op de borst en ook de ribben deden pijn vanaf mijn oksel tot aan de onderkant van mijn ribbenkast. De dokter dacht aan beknelde zenuw en schreef pijnstillers voor. Dit hielp helaas niet en ook bezoekjes aan de fysiotherapeut hadden niet het gewenste effect.
Op 21 april bereikte het een hoogtepunt. Ik had zoveel pijn dat ik binnen een uur op de spoedpoli voor mijn hart lag. Ik heb een nacht in het ziekenhuis doorgebracht, maar alle tests waren goed: er was niets mis met mijn hart. Dus dan word je weer teruggestuurd naar de huisarts.
Inmiddels had ik een vermoeden dat ik mogelijk de ziekte van Lyme zou kunnen hebben. Bij de huisarts heb ik erop aangedrongen om een bloedonderzoek te doen om dit te bevestigen. Daaruit bleek dat ik inderdaad de ziekte van Lyme heb. Er werd direct 1 maand antibiotica voorgeschreven (zonder resultaat).
Ook had ik nog een controle bij de neuroloog voor de apneu en heb ik verteld dat inmiddels de ziekte van Lyme bij mij geconstateerd is. De neuroloog deed daar echter helemaal niets mee, want hij geloofde de diagnose niet. Volgens de neuroloog waren mijn klachten het gevolg van apneu en een slaapstoornis, en niet de ziekte van Lyme, want dat kon helemaal niet.
Ten einde raad heb ik nogmaals bij de huisarts aangedrongen dat het echt niet zo verder kon. Daarop werd er een afspraak gemaakt bij de internist in Waalwijk, waar weer een bloedtest en een urinetest werd afgenomen. Het resultaat: ‘slechts’ een vitamine D tekort. De oplossing: een pilletje (Divisum 800 ie).
Ondertussen blijf de vermoeidheid aanhouden en ook de spierpijn is continu aanwezig. Als ik naar mijn werk fiets kom ik adem tekort en als ik de trap op loop precies hetzelfde. Inmiddels werkte ik nog maar halve dagen. Dit kon zo niet doorgaan. Niet alleen zijn de klachten (pijn op de borst, spierpijn, kortademigheid, hele dag moe) verschrikkelijk, maar ook had ik nergens meer zin in.
Via de huisarts hebben we geprobeerd om bij het Radboud een behandeling te krijgen, maar hiervoor werd ik afgewezen.
November 2015
In november 2015 kwam ik op internet de website van MeCeBi tegen. Ter voorbereiding op de intake heb ik bovenstaand verhaal opgeschreven en op basis van dit verhaal en de eerste onderzoeken werd al gauw vastgesteld dat ik echt goed ziek was.
Gelukkig kon er nu wel een behandeling gestart worden. We zijn begonnen met behandelingen van een half uur en ik voelde na een aantal behandelingen al dat er iets in mijn lichaam aan het veranderen was. Langzaamaan, beetje bij beetje, voelde ik dat het de goede kant opging.
De therapeuten en assistentes van MeCeBi hebben echt hun uiterste best gedaan en mij veel advies gegeven op allerlei verschillende gebieden. En nu 2,5 jaar later heb ik het nieuws gekregen dat ik weer gezond ben. Iedereen van MeCeBi, enorm bedankt!
Het was een enorm lange strijd, maar ik heb de strijd tegen de ziekte van Lyme gewonnen. Ik slik inmiddels geen enkele medicatie meer en ook kan ik weer fulltime werken.
Zelf ben ik er gelukkig goed vanaf gekomen, maar ik weet uit ervaring dat er mensen zijn die er slechter aan toe zijn. Met dit verhaal wil ik juist die mensen vertellen dat er hoop is. Loop je nou ook rond met onbegrepen, chronische klachten. Pak dan die telefoon en maak een afspraak. Niet geschoten is altijd mis. Wacht niet en pak die telefoon. Ik kan het van harte aanraden.
Ik wil nogmaals iedereen van MeCeBi bedanken. Jullie hebben mij het plezier in het leven weer teruggegeven!
Met vriendelijke groet,
C.M.J. de Vaan
Vlijmen